Miód bezcennym smakołykiem, lekiem oraz kosmetykiem.
Regularnie spożywany ma dobroczynny wpływ na ludzki organizm, wspomaga leczenie wielu schorzeń, poprawia nastrój, działa wzmacniająco i ogólnie jego spożycie zazwyczaj wywołuje szeroki uśmiech u spożywającego.
Każda z odmian miodu ma swoje unikalne właściwości wspomagające leczenie licznych chorób oraz wspomagające organizm i siły witalne.
Miód – właściwości lecznicze
- Miód nektarowy wielokwiatowy
pomocny w leczeniu: przeziębienia, alergii, kataru siennego, astmy, chorób dróg oddechowych, chorób serca; poprawia kondycję organizmu w stanach osłabienia i wyczerpania, wpływa korzystnie na włosy i skórę, ma właściwości bakteriobójcze.
- Miód nektarowy lipowy
pomocny w leczeniu: bezsenności, kaszlu, grypy, przewlekłych zaziębień; działa uspokajająco i nasennie, obniża wysoką temperaturę.
- Miód nektarowy akacjowy
pomocny w leczeniu: chorób układu pokarmowego, nadkwasoty; może byś spożywany w niewielkich ilościach przez diabetyków.
- Miód nektarowy malinowy
pomocny w leczeniu: przeziębienia, grypy, zapalenia gardła; obniża wysoką temperaturę.
- Miód nektarowy rzepakowy
pomocny w leczeniu: niewydolności krążenia, chorób dróg żółciowych, miażdżycy; wzmacnia serce.
- Miód mimozowy
pomocny w leczeniu: schorzeń wątroby i woreczka żółciowego, schorzeń układu moczowego, zaziębień, grypy, stanów zapalnych górnych dróg oddechowych, ma działanie odtruwające organizm, poprawia odporność, polecany osobom pracującym w szkodliwym, zanieczyszczonym środowisku. Obniża poziom stresu.
- Miód nektarowy gryczany
pomocny w leczeniu: zapalenia nerek, nadciśnienia; ma właściwości antybiotyczne, uzupełnia niedobory żelaza w organizmie, poprawia koncentrację, wzmacnia mięsień serca, zalecany przy problemach kardiologicznych.
- Miód ze spadzi iglastej
Pomocny w leczeniu: chorób górnych dróg oddechowych, zapalenia płuc, astmy, stanów zapalnych, reumatyzmu, chorób układu krążenia, nerwicy, chorób układu pokarmowego, chorób nerek i układu moczowego, zaburzeń przemiany materii. Polecany osobom pracującym w szkodliwych dla zdrowia warunkach, wykazuje właściwości odtruwające.
- Pyłek kwiatowy jest podstawowym obok miodu pokarmem pszczół. Pszczoły zbierają z kwiatów pyłek, mieszają z odrobiną miodu, nektaru lub śliny i po uformowaniu kulek przenoszą je do ula w specjalnych koszyczkach na tylnych nogach. Część pyłku pszczoły przeznaczają od razu do zjedzenia, a pozostałą część składają do komórek, ubijają i pokrywają miodem. W ten sposób zakonserwowany pyłek nazywamy „pierzgą”.
Pomocny w leczeniu: niedoborów witamin i składników mineralnych; zawiera wiele białka, podnosi odporność organizmu, jest stosowany w stanach przemęczenia i obniżonej odporności, zaleca się go rekonwalescentom.
- Propolis (kit pszczeli) to lepka substancja z domieszką żywic o brunatnej barwie. Słowo propolis w języku greckim oznacza „przedmurze miasta”. Propolis jest używany przez pszczoły do pokrywania wszelkich elementów wewnętrznych ula oraz do uszczelniania gniazda. Zabezpiecza pszczelą rodzinę przed rozwojem bakterii, grzybów, pleśni oraz innych szkodliwych mikroorganizmów.
Pomocny w leczeniu: chorób skóry, trądziku młodzieńczego; niszczy i blokuje bakterie, grzyby, wirusy i pierwotniaki, umożliwia miejscowe znieczulenie, reguluje ciśnienie krwi, odtruwa i oczyszcza organizm.
- Pierzga pszczela jest podstawowym pokarmem pszczół, który wytwarzają wewnątrz ula. Powstaje z mieszaniny pyłku kwiatowego zebranego przez pszczoły robotnice ze śliną i miodem (obnóża). Tak powstałe grudki pyłkowe są transportowane przez pszczoły do ula, następnie pakowane w plastrach, gdzie fermentują w obecności bakterii kwasu mlekowego, tworząc pierzgę.
Pomocna w leczeniu: bogactwo składników odżywczych sprawia, że pierzga pszczela jest świetnym środkiem do odżywienia i ogólnego wzmocnienia organizmu. Poprawia stan skóry i paznokci, wspomaga rekonwalescencję, apetyt, polecana osobom prowadzącym aktywny tryb życia oraz pracującym fizycznie. Wykazuje działania immunostymulujące oraz wspomagające pracę wątroby, serca oraz układu krążenia.
- Jad pszczeli wytwarzają pszczoły robotnice i pszczele matki. Służy im do obrony i walki z wrogami. Skład jadu pszczelego jest zbliżony do jadu żmii. W czasie użądlenia pszczoła wprowadza 0,012 mg jadu, który wywołuje ból u napastnika. Jad pszczeli jest jednak również niezwykle cennym lekiem.
Pomocny w leczeniu: reumatyzmu, reumatyzmu, artretyzmu, gośćca, zapalenia korzonków nerwowych, egzemy, parodontozy, alergii, reumatoidalnego zapalenia mięśnia sercowego, choroby Buergera, zapalenia pęcherza moczowego oraz wielu innych schorzeń. Obecnie jest cenionym składnikiem wielu kosmetyków o właściwościach odmładzających.
- Mleczko pszczele jest nazywane eliksirem młodości. Ten ekstrakt życia wytwarzają młode pszczoły, karmicielki. Służy do żywienia młodych larw pszczelich przez pierwsze 3 dni życia oraz pszczelej matki w czasie gdy składa jajeczka.
Pomocne w leczeniu: chorób układu oddechowego, krtani, gardła, jamy ustnej, skóry, przewodu pokarmowego, układu moczowego, chorób serca, miażdżycy tętnic; reguluje ciśnienie oraz przemianę materii, sprzyja rehabilitacji po zawałach mięśnia sercowego, zwiększa żywotność, apetyt i siły witalne, regeneruje organizm po przebytych chorobach i operacjach, zapobiega osteoporozie i wspomaga leczenie złamań.
- Wosk pszczeli wytwarzają młode pszczoły robotnice. Aby wytworzyć 1 kg wosku, pszczoły muszą spożyć 4–5 kg miodu.
Świece woskowe są znane i cenione od wieków. Spalane świece woskowe korzystnie jonizują powietrze, odświeżają je oraz likwidują nieprzyjemne zapachy. Woń spalającego się wosku ma właściwości kojące i relaksujące.
Pomocny w leczeniu: kataru siennego, chorób skóry, skaleczeń i ran, zapalenia stawów, schorzeń reumatycznych; jest cennym składnikiem wielu kosmetyków, kremów i maści, w których spełnia funkcję emolientu.
